৫৬০+ এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা- Ata Hobdot Prokash Kora

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা

অসমীয়া ভাষাত এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা- One word Substitution in Assamese for Students HSLC, HS- Ata Hobdot Prokakh Kora

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

১। যি অতিশয় দীঘ নহয়= নাতিদীর্ঘ। 

২। যি উপকাৰীৰ উপকাৰ স্বীকাৰ নকৰে= অকৃতজ্ঞ

৩। যি মাটিৰ উৎপাদিকা শক্তি নাই= অনুৰ্বৰ

৪। যি জুইত পুৰি নাখায়= অদাহ্য

৫। যাক সহজে লাভ কৰিব নােৱাৰি বা যাক পাবলৈ টান= দুষ্প্রাপ্য, দুর্লভ

৬। যি মাগি খায়= মগনীয়া

৭। দুটা মাহৰ মাজৰ দিন= দোমাহী

৮। পনীয়া গাখীৰ দিয়া গাই= জলাহী

৯। যি নয়ম মতে খৰচ কৰে= মিতব্যয়ী

১০। এই সন্তান থকা তিৰোতা= কাকবন্ধ্যা

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

১১। তল পাব নােৱাৰা= অতল

১২। কঁহৰ বাচন গঢ়েতা= কঁহাৰ

১৩। মাটিৰ বাচন সাজোঁতা= কুমাৰ

১৪। নাও বােৱা মানুহ= নাৱৰীয়া

১৫। যি জলত চৰে= জলচৰ

১৬। যি শত্ৰুক বধ কৰে= শত্রুঘ্ন

১৭। ব্যাকৰণত যি পাৰদশী= বৈয়াকৰণিক

১৮। যাক সহজে লঙঘন কৰিব নােৱাৰি= অলঙঘ্য ১৯। অতিশয় শীতাে নহয়, অতিশয় গ্রীষ্মও নহয়= নাতিশীতােষ্ণ

২০। যিজনে আইন জানে= আইনজ্ঞ

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

২১। তিনিটা বাট য’ত লগ লাগিছে= তিনিআলি, তেবাটা

২২। খাবলৈ অনা কলপুলি= পচলা

২৩। যি সম্পূর্ণ দেখা নাপায়= অন্ধ

২৪। যি জন্মৰেপৰা অন্ধ= জন্মান্ধ

২৫। যি ৰাতি দেখা নাপায়= কুকুৰীকণা

২৬। যি প্রাণী স্থলত চৰে= স্থলচৰ

২৭। যি প্রাণী জল-স্থল উভয়তে চৰে= উভচৰ

২৮। যি প্ৰাণীৰ ঠেং নাই বা বুকুৰে বগাই ফুৰা প্ৰাণী= সৰীসৃপ

২৯। মাতৃৰ গাখীৰ খাই জীৱন ধাৰণ কৰা প্ৰাণী= স্তন্যপায়ী

৩০। শাস্ত্ৰত যি পাৰদৰ্শী= শাস্ত্রজ্ঞ

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৩১। একেলগে শ্ৰেণীত পঢ়া-শুনা কৰা বন্ধু= সহপাঠী 

৩২। গােটেই জীৱনব্যাপী= আজীৱন

৩৩। পূর্বজন্মৰ কথা যি জানে= জাতিস্মৰ

৩৪। ৰন্ধা-বঢ়া কাম কৰা তিৰােতা= ৰান্ধনী

৩৫। সৈন্য থকা ঠাই= ছাউনী

৩৬। কৰিবলগীয়া কাম= কর্তব্য

৩৭। যাক সহজে লাভ কৰা যায়= সুলভ

৩৮। যি জনে ভিক্ষাৰে জীৱন নিৰ্বাহ কৰে= ভিক্ষাৰী 

৩৯। যাৰ পুত্র নাই= অপুত্রক

৪০। যাৰ দয়া নাই= নির্দয়

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৪১। যাৰ হিচাপ নাই= বেহিচাপী

৪২। ভিক্ষাৰ অভাৱ= দুর্ভিক্ষ

৪৩। ঘৰ নাই যাৰ = অঘৰী

৪৪। প্ৰৱাসত থকা মানুহ= প্রৱাসী, প্রৱসুৱা

৪৫। একে গুৰুৰ শিষ্য= সতীর্থ

৪৬। সঁচা কথা কোৱা মানুহ= সত্যবাদী

৪৭। যি পূর্বে হােৱা নাছিল= অভূতপূর্ব

৪৮। ঈশ্বৰক যাৰ বিশ্বাস নাই= নাস্তিক

৪৯। যাৰ অন্ত নাই= অনন্ত

৫০। বােকাত যাৰ জন্ম= পঙ্কজ

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৫১। যি উপকাৰীৰ উপকাৰ স্বীকাৰ কৰে= কৃতজ্ঞ

৫২। যি উপকাৰীৰ উপকাৰ স্বীকাৰ নকৰে= অকৃতজ্ঞ, কৃতঘ্ন

৫৩। যি পুৰুষৰ ঘৈণীয়েক মৰিছে= বৰলা

৫৪। যাক দেখা নাযায়= অদৃশ্য 

৫৫। যি নাৰীৰ স্বামী মৰিছে= বিধৱা 

৫৬। ফল পকিলে যি গছ মৰি যায়= ওষধি

৫৭। বিয়া নকৰােৱা মানুহ= অবিৱাহিত

৫৮। একে মাকৰ গৰ্ভত জন্ম যাৰ= সহােদৰ 

৫৯। পৰৰ অধীন= পৰাধীন

৬০। পৰৰ মুখলৈ, অপেক্ষা কৰা মানুুহ= পৰমুখাপেক্ষী

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৬১। পৰৰ সৌভাগ্য দেখি যি কাতৰ হয়= পৰশ্রীকাতৰ 

৬২। যিয়ে গৰু গাড়ী চলায়= গাড়ােৱান

৬৩। কানি খােৱা মানুহ= কানীয়া

৬৪। বাটেটি যােৱা মানুহ= বাটৰুৱা

৬৫। মিছা কথা কোৱা মানুহ= মিছলীয়া

৬৬। গােপনে দিয়া উপধৌকন= ভেটি 

৬৭। যি ইন্দ্রিয় জয় কৰে= জিতেন্দ্রিয় 

৬৮। যি জানিবলৈ ইচ্ছা কৰে= জিজ্ঞাসু

৬৯। যি মাছ-মাংস খায়= আমিষাহাৰী

৭০। যি অলপতে শুনে= শহাকণীয়া 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৭১। যাক ব্যৱহাৰ কৰিব নােৱাৰি= অব্যৱহার্য

৭২। ততালিকে বুদ্ধি উলিয়াব পৰা শক্তি বা বিপদৰ সময়ত ওলোৱা বুদ্ধি= প্রত্যুৎপন্নমতি

৭৩। যি সংকল্প কৰিছে - কৃতসংকল্প

৭৪। যি অনাই বনাই ঘূৰি ফুৰে= যাযাবৰ, অঘৰী

৭৫। যাৰ মূৰত চুলি নাই= তপামূৰ

৭৬। যি মৰোঁ মৰোঁ অৱস্থাত আছে= মুমুৰ্ষু

৭৭। যি কোনো পক্ষ নলয়= নিৰপেক্ষ

৭৮। যাৰ জন্ম নাই= অজ

৭৯। যাৰ কথাৰ লাগ বান্ধ নাই= লপা, চেলেপু

৮০। যাৰ বিবেচনা শক্তি নাই= অবিবেচক

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৮১। সহজে যি জীণ যায়= লঘুপাকী

৮২। যাৰ কুল আৰু শীল জনা নাযায়= অজ্ঞাতকুলশীল

৮৩। সকলোকে সমানভাৱে দেখা= সমদৰ্শী

৮৪। যি জনে আনৰ বস্তু বলেৰে নিয়ে= ডকাইত 

৮৫। ফুল নুফুলাকৈ গুটি হোৱা গছ= বনস্পতি

৮৬। শত্ৰুক জয় কৰে যি= শত্ৰুঞ্জয়

৮৭। ৰিপুক জয় কৰে যি= ৰিপুঞ্জয়

৮৮। ধান থোৱা ঘৰ= ভঁৰাল

৮৯। যি মাছ-মাংস নাখায়= নিৰামিষাহাৰী

৯০। ভিক্ষা কৰে যি= ভিক্ষাৰী

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৯১। সীমা নথকা= অসীম

৯২। মাটিৰে নিৰ্মিত= মৃণ্ময়

৯৩।মেলত পাৰ্গত= মেলেকী

৯৪। লোকক দেখি পাছত যি কৰে= অনুকৰণ

৯৫। বাপেকৰ সখিয়েক= তাৱৈ 

৯৬। তাৱৈৰ ঘৈণীয়েক= আমৈ 

৯৭। যি আনৰ অধীন নহয়= স্বাধীন 

৯৮। বিদেশৰপৰা অহা লোক = বিদেশী

৯৯। গৰু বন্ধা ঠাই= গোহালি 

১০০। যি পথৰ পৰা বিচলিত= পথভ্ৰষ্ট 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

১০১। বহুতো ল'ৰা ছোৱালী একেলগে পঢ়া ঘৰ= পঢ়াশালি

১০২। বিদ্যা শিক্ষা কৰা ঘৰ= বিদ্যালয়

১০৩। পকী ঘৰ নিৰ্মাণ কৰা লোক= ৰাজমিস্ত্ৰী

১০৪। যি তিনিও কালৰ কথা জানে= ত্ৰিকালজ্ঞ

১০৫। যি নগৰত থাকে = নগৰীয়া 

১০৬। আঁঠুলৈ বৈ পৰা = আজানুলম্বিত 

১০৭। ভেকুলীৰ পোৱালি = লালুকি 

১০৮। যি ফল কাঁচাও নহয় পকাও নহয় = ডাহেচীয়া 

১০৯। দেউতাৰ ভনীয়েক = পেহী 

১১০। যাক লংঘন কৰিব নোৱাৰি= অলংঘ্য 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

১১১। যি ভয় নকৰে = নিৰ্ভীক

১১২। যাৰ নাম নাই= অনামী 

১১৩। যাৰ সীমা আছে= সসীম 

১১৪। যাক পৰিহাৰ কৰিব নোৱাৰি= অপৰিহাৰ্য 

১১৫। যাৰ ধাৰ আছে= ধাৰুৱা 

১১৬। যি এটা চকুৰে নেদেখে = কণা

১১৭। দুয়োটা চকুৰে নেদেখা লোক = অন্ধ

১১৮। যি কথা কব নোৱাৰে = মুক; বোবা

১১৯। যি সহ্য কৰিব পাৰে= সহনশীল 

১২০। যি শুনাও নাপায়; কথাও ক'ব নোৱাৰে = মুকবধিৰ

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

১২১। শাৰীৰিকভাৱে অক্ষম যি = প্ৰতিবন্ধী

১২২। যি সমাপ্ত হোৱা নাই= অসমাপ্ত

১২৩। যি কণীৰ পৰা জন্মে= অণ্ডজ

১২৪। য'লৈ যোৱা টান= দুৰ্গম

১২৫। যি ৰণত মতলীয়া= ৰণমত্ত

১২৬। যি বিষ্ণুক পূজা কৰে= বৈষ্ণৱ

১২৭। যি শিৱক পূজা কৰে= শৈৱ

১২৮। যি শক্তিক পূজা কৰে= শাক্ত

১২৯। স্বামী থকা তিৰোতা = সধৱা; আয়তী

১৩০। কথা কোৱাৰ যি ইচ্ছা= বিবক্ষা

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

১৩১। যি কম কথা কয়=মিতভাষী

১৩২। যি দিনত এবাৰ মাত্ৰ আহাৰ কৰে=একাহাৰী

১৩৩। ঘৰে ঘৰে বস্তু বিক্ৰী কৰি ফুৰা তিৰোতা=পোহাৰী

১৩৪। নোহোৱা বস্তু সৃষ্টি কৰা= উদ্ভাৱন

১৩৫। মাটিৰে তৈয়াৰী শিল্পকৰ্ম= মৃৎশিল্প

১৩৬। নাম গোৱা তিৰোতা = নামতী

১৩৭। কাৰো নাম নোলোৱাকৈ দিয়া গালি= গুৱালগালি 

১৩৮। যি কথাৰ অৰ্থ নাই= নিৰৰ্থক 

১৩৯। ককাৰ দেউতাক=আজোককা

১৪০। যাক কল্পনা কৰিব নোৱাৰি= কল্পনাতীত

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

১৪১। দাঁত ওলোৱা হাতী= দঁতাল

১৪২। যাক বৰ্ণনা কৰিব নোৱাৰি= অবৰ্ণনীয় 

১৪৩। যাৰ আদি নাই= অনাদি

১৪৪। যাক বাৰণ কৰিব নোৱাৰি= অনিবাৰ্য 

১৪৫। বিয়া নকৰোৱা মানুহ= অবিবাহিত, বৰলা বা ডাং বৰলা

১৪৬। মাছ মৰা লোক= মাছুৱৈ; মাছমৰীয়া

১৪৭। নিমন্ত্ৰণ নকৰাকৈ অহা আলহী= নাদৰা-দৰা

১৪৮। একেৰাহে চলি থকা= নিৰৱচ্ছিন্ন

১৪৯। বৌদ্ধ বা জৈন সন্ন্যাসী= নিৰ্গ্ৰন্থ

১৫০। যাৰ আশ্ৰয় নাই= নিৰাশ্ৰয়

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

১৫১। যি কথা লগাই ফুৰে= খলুৱা

১৫২। যি পৰিণাম চিন্তা কৰি কাম কৰে= পৰিণামদৰ্শী

১৫৩। যি দুই হাত সমানে চলাব পাৰে= সব্যসাচী

১৫৪। যি বাঢ়িবলৈ ধৰে=বৰ্ধিষ্ণু

১৫৫। যি কৰ্তব্য স্থিৰ কৰিব নোৱাৰে= কিংকৰ্তব্যবিমূঢ়

১৫৬। যি পুৰুষে বিয়া কৰোৱা নাই= অকিঞ্চন

১৫৭। যি নিজকে পণ্ডিঈত বুলি ভাৱে= পণ্ডিতমন্য

১৫৮। আনৰ দোষ দেখা স্বভাৱ= অসূয়া

১৫৯। যাক কোনেও নাজানে= অখ্যাত

১৬০। কবনলগীয়া কথা; যাক কব নোৱাৰি= অবাচ্য; অকথ্য

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

১৬১। হাল বোৱা গৰু= বলধ

১৬২। ঈশ্বৰক বিশ্বাস কৰা লোক=আস্তিক

১৬৩। স্মৰণ কৰিবলগীয়া= স্মৰণীয়

১৬৪। যাৰ বিয়া হৈছে= বিবাহিত

১৬৫। জিভাৰে চেলেকি চাব পৰা বস্তু= লেহ্য

১৬৬। জন্তুৰ নিচিনা যি= জান্তব

১৬৭। পনীয়া গাখীৰ দিয়া গাই= জলাহী

১৬৮। শিং নথকা গৰু= লাওমূৰা

১৬৯। যি জানিবলৈ ইচ্ছা কৰে= জিজ্ঞাসু

১৭০। আগে আগে গমন কৰে যি= অগ্ৰগামী

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

১৭১। পিছে পিছে গমন কৰে যি= অনুগামী

১৭২। গান গোৱা লোক= গায়ক

১৭৩। খেলা ধুলা কৰা লোক= খেলুৱৈ

১৭৪। সোণ ৰূপৰ অলংকাৰ তৈয়াৰ কৰা লোক=স্বৰ্ণকাৰ; সোণাৰী

১৭৫। চিকিৎসা কৰা লোক= চিকিৎসক

১৭৬। গাঁৱৰ মুখিয়াল ব্যক্তি= গাঁওবুঢ়া

১৭৭। যি উপকাৰ কৰে= উপকাৰী

১৭৮। বৰষুণ নোহোৱা বতৰ=খৰাং

১৭৯। ঘোঁৰা বন্ধা ঘৰ= অস্তাবল

১৮০। যি পথৰ পৰা বিচলিত= পথভ্ৰষ্ট

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

১৮১। যি খুজি মাগি খায়= খোজনীয়া

১৮২। যাৰ কোনো নাই= অনাথ

১৮৩। ৰাতিপুৱাই স্মৰণ কৰাৰ যোগ্য= প্ৰাতঃস্মৰণীয়

১৮৪। যি কাৰো লগত মিলিব নোৱাৰে= অজীন-পাতকী

১৮৫। যি একো নাজানে= অজ্ঞ 

১৮৬। যি এই লোকৰ নহয়= অলৌকিক

১৮৭। যাৰ আগত জন্ম= অগ্ৰজ

১৮৮। যি নিজে নিজে হয়= স্বয়ম্ভু

১৮৯। দেৱতাৰ গুণ সমৃদ্ধ= দৈৱীয়

১৯০। য'ত কোনো মানুহ নাই= নিৰ্জন

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

১৯১। যি ঘৰত ওপজে= ঘৰ-ওপজা 

১৯২। ৰ'দত শুকোৱা সৰিয়হৰ শুকান বঁটা= কাঁহুদি

১৯৩। দেশৰ অপকাৰ কৰা মানুহ= দেশদ্ৰোহী

১৯৪। যি ভয় নকৰে= নিৰ্ভীক 

১৯৫। আনৰ ভাল দেখিব নোৱাৰা= চকুচৰহা

১৯৬। দেশক ভাল পোৱা মানুহ= দেশভক্ত

১৯৭। মাৰিবলৈ (বা হনন কৰিবলৈ) কৰা ইচ্ছা= জিঘাংসা

১৯৮। যাৰ কোনো শত্ৰু নাই (বা শত্ৰু জন্মা নাই)= অজাতশত্ৰু

১৯৯। যি সকলো জানে= সৰ্বজ্ঞ

২০০। যি গোচৰ তৰে=গুচৰীয়া

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

২০১। দেশৰ বাবে মৃত্যুবৰণ কৰা লোক= শ্বহীদ

২০২। গৰু চৰোৱা লোক= গৰখীয়া

২০৩। যি কথাৰ অৰ্থ নাই= অৰ্থহীন

২০৪। হাতী চৰোৱা লোক= মাউত

২০৫। যি নিজৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে= আত্মনিৰ্ভৰশীল; স্বাৱলম্বী

২০৬। যি আগতে হৈছে বা ঘটিছে=ভূতপূৰ্ব

২০৭। যি কেবল নিজৰ কথা ভাৱে= স্বাৰ্থপৰ; আপোনপেটা

২০৮। যি আনৰ হিতৰ কথা ভাৱে= পৰহিতৈষী

২০৯। যি সকলোৰে মাজত প্ৰিয়= লোকপ্ৰিয়

২১০। যাক সকলোৱে জানে=বিখ্যাত

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

২১১। যাৰ মাক মৰিছে= মাউৰা 

২১২। বিহুৰ আগৰ দিনটো= উৰুকা 

২১৩। যি দিনত নেদেখে= দিনকণা 

২১৪। দুই ঘৰৰ মাজৰ ঠাই= দোঘোৰা 

২১৫। ঘৰৰ চালৰ পানী পৰা ঠাই= পানী পচা 

২১৬। দুই বছৰৰ মূৰত পোৱালি দিয়া গাই= দোৰাহী 

২১৭। যাৰ বিয়া হোৱা নাই= আবিয়ৈ 

২১৮। যাক শুনিব নোৱাৰি= অশ্ৰাব্য

২১৯। যি গৰমো নহয় ঠাণ্ডাও নহয়= কুহুমীয়া 

২২০। যি বতৰ শীতো নহয় উষ্ণও নহয়= নাতিশীতোষ্ণ 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

২২১। যাৰ জ্ঞান আছে= জ্ঞানী

২২২। মাৰ ভনীয়েক= মাহী 

২২৩। দেউতাৰ ভনীয়েক= পেহী 

২২৪। মাৰ সতিনীয়েক= বিমাতা, মাহীমা 

২২৫। কঁঠালৰ সৰু কলি= মুচি 

২২৬। যাৰ ধন আছে= ধনী

২২৭। যাৰ মান আছে= মানী

২২৮। যাৰ ঋণ আছে= ঋণী

২২৯। যাৰ একো নাই= নিঃস্ব

২৩০। য'ত যাব পাৰি= সুগম

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

২৩১। যি বহুত কথা কয়= বহুবল্কী

২৩২। যি কথা ক'ব জানে; কথা সজাই ক'ব পৰা লোক= কথাচহকী

২৩৩। যাৰ মৰণ নাই= অমৰ

২৩৪। যাৰ ভয় আছে= ভয়াতুৰ

২৩৫। স্কুলত পঢ়া ল'ৰা ছোৱালী= ছাত্ৰছাত্ৰী

২৩৬। শাক পাচলি কৰা ঠাই= শাকনি

২৩৭। ধান খেতি কৰা ঠাই= ধাননি

২৩৮। যাক আগতে শুনা নাই= অশ্ৰুতপূৰ্ব

২৩৯। যাক গণনা কৰিব নোৱাৰি= অগণন

২৪০। যাক কথাৰে প্ৰকাশ কৰিব নোৱাৰি= অনিৰ্বচনীয়

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

২৪১। যি কথা বিশ্বাস কৰিব নোৱাৰি= অবিশ্বাস্য

২৪২। যি মাটি ফুটি ওলায় = উদ্ভিদ

২৪৩। যি বিদ্যালাভ কৰিছে = কৃতবিদ্য

২৪৪। বহুতৰ মাজত প্ৰধান = শ্ৰেষ্ঠ

২৪৫। যাক দিব পৰা নাযায় = অদেয়

২৪৬। যাক বধ কৰিব পৰা নাযায় = অবধ্য

২৪৭। যাক নিমিষতে ভঙ্গ কৰিব পাৰি = ক্ষণভঙ্গুৰ

২৪৮। যাৰ ধৰ্মত মতি আছে= ধৰ্মপৰায়ণ

২৪৯। যি সহজে জীণ নাযায় = অজীৰ্ণ; গুৰুপাকী

২৫০। যি অইন ফালে মন দিয়ে = অন্যমনস্ক

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

২৫১। শৰৎ কালত হোৱা = শাৰদীয়

২৫২। যি গুণীৰ গুণ বুজে = গুণগ্ৰাহী

২৫৩। যাৰ ধৰ্মলৈ ভয় আছে = ধৰ্মভীৰু

২৫৪। অশেষ মূল্য যাৰ = অমূল্য

২৫৫। দৰমহা নোলোৱাকৈ কৰা কাম = অবৈতনিক

২৫৬। যোৱাৰ উচিত বা যোগ্য = গন্তব্য; গমনীয়

২৫৭। কাপোৰ বব জনা তিৰোতা = শিপীনী

২৫৮। যি কাম কাজত পাকৈত = কাজী

২৫৯। একে সময়তে হোৱা = সমসাময়িক

২৬০। ভৱিষ্যত চিন্তা কৰিব পৰা লোক = দূৰদৰ্শী

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

২৬১। পি খোৱা বস্তু = পেয়

২৬২। যি বিশ্বজনৰ বাবে ভাল = বিশ্বজনীন

২৬৩। যি সৰ্বাংগ ব্যাপি আছে = সৰ্বাংগীণ

২৬৪। ফুল থোৱা পাত্ৰ = ফুলদানি

২৬৫। যি কথা কোৱা উচিত = বক্তব্য; বচনীয়

২৬৬। জুই ধৰি ৰখা ঠাই = জুহাল

২৬৭। নিজৰ ওপজা ঠাই = জন্মভূমি

২৬৮। বস্তু বেচা কিনা কৰা ঠাই = বজাৰ

২৬৯। যি বনত ওপজে = বনজ

২৭০। যাৰ সাহস আছে = সাহসী

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

২৭১। যাৰ পিছত জন্ম = অনুজ

২৭২। কাৱৈ মাছৰ সৰু পোৱালী = কাৱৈচোকোৰা বা কাৱৈতিলা ৷

২৭৩। ৰৌ মাছৰ সৰু = ৰৌমণি ৷

২৭৪। মাছৰ পোৱালি = পোনা ৷

২৭৫। গৰৈ মাছৰ সৰু পনা = গৰৈচিৰিকা ৷

২৭৬। খাৰণি সনা সৰিহৰ গুৰি = খাৰলি ৷

২৭৭। দাঁত ওলোৱা হাতী = দঁতাল ৷

২৭৮। মাগুৰ মাছৰ সৰু = মাগুৰজালি 

২৭৯। শ’ল মাছৰ সৰু = শ’লঠাৰি ৷

২৮০। ধানৰ বাকলি = তুঁহ ৷

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

২৮১। গোটেই জীৱন জুৰি = অজীৱন

২৮২। নাটক লিখা মানুহ = নাট্যকাৰ ৷

২৮৩। ছবি অঁকা মানুহ = চিত্ৰকাৰ ৷

২৮৪। চোবাই খোৱা বস্তু = চৰ্ব্য ৷

২৮৫। যি ঠাইত মানুহ নাই = জনশূন্য 

২৮৬। কাম কৰিবলৈ এলাহ কৰা মানুহ = এলেহুৱা ৷

২৮৭। কবিতা লেখা মানুহ = কবি ৷

২৮৮। চিঠি বিলাই ফুৰা মানুহ = পিয়ন 

২৮৯। ধৰ্মলৈ ভয় যাৰ = ধৰ্মভীৰু 

২৯০। যি গোন্ধ ভাল = সুগন্ধ 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

২৯১। বাঁহ গাজৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা খাদ্য = খৰিচা

২৯২। যি পুৰুষ ভয়াতুৰ = কাপুৰুষ

২৯৩। নাৱত উঠি ব্যৱসায় কৰা লোক = মুদৈ

২৯৪। বহুত মানুহ একেলগে যোৱা = সমদল

২৯৫। নোহোৱা বস্তুৰ উদ্ভাৱন = আৱিস্কাৰ

২৯৬। যি মাটিত উতপাদিত শক্তি নাই = অনুৰ্বৰা

২৯৭। যাক বুজিব পাৰি = বোধগম্য

২৯৮। বৰষুণ নোহোৱা যি বতৰ = খৰাং

২৯৯। আহাৰ জীৰ্ণ নোযোৱা কাৰণে হোৱা বেমাৰ = অজীৰ্ণ 

৩০০। যি ঠাই অতি কষ্টেৰে লঙঘন কৰা যায় = দুৰ্লংঘ্য 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৩০১। জুই ধৰি ৰখা যি ঠাই = জুহাল

৩০২। যি তিৰোতাই ধান ৰোৱে= ৰোৱনী

৩০৩। যি তিৰোতাই ধান দায় = দাৱনী

৩০৪। হঠাতে হোৱা যি ঘটনা = আকস্মিক ।

৩০৫। যি মাটিত সাৰ নাই = অসাৰুৱা ।

৩০৬। যি জন কৰ্মত বীৰৰ তুল্য = কৰ্মবীৰ 

৩০৭। যি জন সাহিত্যত সম্ৰাটৰ তুল্য = সাহিত্য - সম্ৰাট ।

৩০৮। নোহোৱা বস্তু উদ্ভাৱন কৰোতা = আৱিষ্কাৰক।

৩০৯। যি নিজক নিজে পণ্ডিত বুলি ভাবে = পণ্ডিতম্মন্য ।

৩১০। যি কৰ্ত্তব্য স্থিৰ কৰিব নোৱাৰে = হতবুদ্ধি

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৩১১। একে সময়তে হোৱা = সমসাময়িক ।

৩১২। লোকক দেখি পিছে পিছে যোৱা = অনুসৰণ ।

৩১৩। লোকৰপৰা পোৱা নিন্দা = লোকনিন্দা ।

৩১৪। মাটিৰ নিচেই সৰু টেকেলি = ভুৰুকা ।

৩১৫। যি গুণীৰ গুণ বুজিব পাৰে = গুণগ্ৰাহী ।

৩১৬। যাক ভেদ কৰিব নোৱাৰে = অভেদ্য।

৩১৭। যাক সহজে ভেদ কৰিব নোৱাৰে = দুৰ্ভেদ্য ।

৩১৮। যি কষ্ট সহিব পাৰে = কষ্টসহিষ্ণু 

৩১৯। যাক সহজতে ভাঙিব পাৰে = ভংণ্ডৰ ।

৩২০। যি কোনো কাম কৰিব নোৱাৰে = অকৰ্মণ্য 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৩২১। যি বিধিসন্মত = বৈধ ।

৩২২। গৰৈ মাছৰ সৰু= গৰৈচিৰিকা 

৩২৩। কাৱৈ মাছৰ সৰু= কাৱৈচোকোৰা 

৩২৪। বৰালি মাছৰ সৰু= বৰালিলেটা 

৩২৫। ৰৌ মাছৰ সৰু= ৰৌমণি 

৩২৬। ভকুৱা মাছৰ সৰু= ভকুৱাটেপা 

৩২৭। শ’ল মাছৰ সৰু= শ’লঠাৰি 

৩২৮। মাগুৰ মাছৰ সৰু= মাগুৰজালি 

৩২৯। মাছৰ পোৱালি= পোনা 

গৰুৰ পোৱালি= দামুৰি 

৩৩০। দাঁত ওলোৱা হাতী= দঁতাল 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৩৩১। পোৱালি দিবৰ বয়স নোহোৱা মাইকী গৰু= কাঢ়লী 

৩৩২। খাৰণি সনা সৰিহৰ গুৰি= খাৰলি 

৩৩৩। যি গোন্ধ ভাল= সুগন্ধ 

৩৩৪। কবিতা লেখা মানুহ= কবি 

৩৩৫। কাম কৰিবলৈ এলাহ কৰা মানুহ= এলেহুৱা 

৩৩৬। চিঠি বিলাই ফুৰা মানুহ= পিয়ন 

৩৩৭। ছবি অঁকা মানুহ= চিত্ৰকাৰ 

৩৩৮। যি ঠাইত মানুহ নাই= জনশূন্য 

৩৩৯। ধৰ্মলৈ ভয় যাৰ= ধৰ্মভীৰু 

৩৪০। ধানৰ বাকলি= তুঁহ 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৩৪১। নাটক লিখা মানুহ= নাট্যকাৰ 

৩৪২। নোহোৱা বস্তুৰ উদ্ভাৱন= আৱিস্কাৰ 

৩৪৩। নাৱত উঠি ব্যৱসায় কৰা লোক= মুদৈ 

৩৪৪। যি পুৰুষ ভয়াতুৰ= কাপুৰুষ 

৩৪৫। ব’ব কাটিব জনা তিৰোতা= শিপিনী 

৩৪৬। বহুত মানুহ একেলগে যোৱা= সমদল 

৩৪৭। পি খোৱা বস্তু= পেয়

৩৪৮। যিজনে ভৱিষ্যৎ চিন্তা কৰিব পাৰে= দূৰদৰ্শী

৩৪৯। যিজনে দূৰলৈ দেখে= দূৰদৰ্শী

৩৫০। দৰমহা নোলোৱাকৈ কাম কৰা মানুহ= অবৈতনিক

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৩৫১। ৰিৰপৰা মূৰলৈকে= আপাদমস্তক

৩৫২। বন্ধু-বান্ধৱীৰ সৈতে= সবান্ধৱে

৩৫৩। তভাগ্য যাৰ= হতভগা

৩৫৪। ধান ৰোৱা তিৰোতা= ৰোৱনী

৩৫৫। ধান দোৱা তিৰোতা= দাৱনী

৩৫৬। বীণা আছে পাণিত যাৰ= বীণাপাণি

৩৫৭। দেশৰ ভালৰ কাৰণে কাম কৰা মানুহ= দেশকৰ্মী

৩৫৮। দেশৰ কামত মৃত্যু বৰণ কৰা মানুহ= শ্বহীদ

৩৫৯। ৰূপেৰে নিৰ্মিত বা চৰোৱা= ৰূপোৱালী

৩৬০। সোণেৰে নিৰ্মিত বা সোণ চৰোৱা= সোণোৱালী

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৩৬১। দেশক ভাল পোৱা মানুহ= দেশভক্ত, দেশপ্ৰেমিক

৩৬২। নিজৰ ওপৰত যি নিৰ্ভৰ কৰে= স্বাৱলম্বী, আত্মনিৰ্ভৰশীল

৩৬৩। বহুত কলগছ থকা ঠাই= কলনি

৩৬৪। নিজৰ ৰূপ-যৌৱন লৈ গৌৰৱ কৰা তিৰোতা= মানিনী

৩৬৫। দীৰ্ঘকাল জীয়াই থকা= দীৰ্ঘজীৱী

৩৬৬। ঠাতে হোৱা ঘটনা= আকস্মিক

৩৬৭। লোকৰপৰা নিন্দা= লোকনিন্দা

৩৬৮। অমাৱস্যা, পূৰ্ণিমা আদি তিথিত পালন কৰা ব্ৰত= নিশিপালন

৩৬৯। সামান্য নীলা= নীলচিয়া

৩৭০। মিতিৰৰ ঘৰত খোৱা ভোজ বা জলপান= নেউৰি

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৩৭১। দক্ষিণ-পশ্চিম কোণ বা দিশ= নৈঋত

৩৭২। অতিৰঞ্জিত কৰি কোৱা কথা= পং-কথা

৩৭৩। যি কথাৰ বিষয়ে প্ৰশ্ন কৰা অনুচিত= অজিজ্ঞাস্য

৩৭৪। পৰ্বতৰ নামনি অংশৰ প্ৰায় সমতল ভূমি= অধিত্যকা

৩৭৫। যি কন্যা আগতে অন্যই বিয়া কৰোৱা নাই- অনন্য-পূৰ্বা

৩৭৬। খোৱাৰ সময়ত একে শাৰীতে বহি খোৱাৰ যি অযোগ্য= অপাংক্তেয়

৩৭৭। পোৱালি জগাৰ সম্ভাৱনা নথকা কণী= বাওকণী

৩৭৮। জনবিশ্বাসমতে পৃথিৱী ৰজস্বলা হোৱা অশুচি কাল= ষাঁঠ বা সাঁঠ 

৩৭৯। মাটি কাটি, পুখুৰী আদি খান্দি জীৱিকা উলিওৱা বিহাৰী বনুৱা= নুনীয়া

৩৮০। যোৱা বছৰৰ আগৰ বছৰ= তেওজবেলি 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৩৮১। প্রস্ৰাৱ কৰা কাৰ্য্য= মেহন

৩৮২। ভূমি বা মাটিৰ গৰাকী= ভৌমিক

৩৮৩। প্ৰাণক পণ কৰি = প্ৰাণপণে 

৩৮৪। যি ভবিষ্যত চিন্তা কৰিব নোৱাৰে = অদূৰদৰ্শী 

৩৮৫। যি বাঢ়িবলৈ ধৰিছে = বৰ্দ্ধিষ্ণু 

৩৮৬। যাৰ সকলো বস্তু অঁটাকে আছে = আটন্তিয়াৰ 

৩৮৭। এটা সন্তান হোৱাৰপৰা আন এটা হোৱালৈকে সময় = আনজ 

৩৮৮। যাৰ সীমা নাই = অসীম 

৩৮৯। যি আনফালে মন দিয়ে = অন্যমনস্ক

৩৯০। যাক কল্পনা কৰিব নোৱাৰি = অকল্পনাতীত 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৩৯১। যিটো সুধিবলগীয়া = জিজ্ঞাস্য 

৩৯২। যাক মূল্য দি কিনিব নোৱাৰে = অমূল্য 

৩৯৩। মাগিলেও ভিক্ষা নোপোৱা সময় = দুৰ্ভিক্ষ 

৩৯৪। কোনো কথাৰ নিশ্চয় কৰিবলৈ পঠোৱা বিশ্বাসী মানুহ = সঁজাতী

৩৯৫। যাৰ আগমন আহ্বান কৰা হয়= স্বাগত 

৩৯৬। যাক বধ কৰা অনুচিত = অবধ্য 

৩৯৭। যাৰ সীমা আছে বা যি সামাবদ্ধ = সসীম 

৩৯৮। যাৰ অন্ত নাই = অনন্ত 

৩৯৯। যাৰ আশ্ৰয় নাই = নিৰাশ্ৰয় 

৪০০। যি সহ্য কৰিব পাৰে = সহিষ্ণু 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৪০১। যাৰ ওপৰত গোচৰ তৰে = পদকীয়া 

৪০২। যি একো নাজানে = অজ্ঞ।

৪০৩। যি ভাষাত পাৰ্গত = ভাষাবিদ্ 

৪০৪। যি নিজৰ পেটলৈহে চিন্তা কৰে = স্বাৰ্থপৰ 

৪০৫। যি সমাপ্ত হোৱা নাই = অসমাপ্ত 

৪০৬। য'ত কোনো মানুহ নাই = জনশূন্য 

৪০৭। যি মাটি ফুটি ওলায় = উদ্ভিদ 

৪০৮। যি কথা বিশ্বাস কৰিব নোৱাৰি = অবিশ্বাস্য 

৪০৯। যাৰ কথাৰ সাঁচ নাই = লগা 

৪১০। যত মানুহ বেছি = জন-বহুল

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৪১১। যি ধন খৰচ নকৰে = কৃপণ 

৪১২। যি যোগৰপৰা ভ্ৰষ্ট হৈছে = যোগভ্ৰষ্ট 

৪১৩। যি অলপতে ভয় খায় = ভয়াতুৰ 

৪১৪। যি নানা অভাৱত থাকে = অভাৱী 

৪১৫। যাৰ নাম নাই = অনামা 

৪১৬। যি নিয়মমতে খৰচ নকৰে = অমিতব্যয়ী 

৪১৭। নাম নিদিয়াকৈ দিয়া = বেনামী 

৪১৮। মিলি নোহোৱা গুৰি বা বস্তুৰ লগত থকা আধাখুন্দা গুৰি = খৰচি 

৪১৯। দিনটো উপৱাসে থাকি সন্ধিয়া নিৰামিষ ভোজনেৰে ভঙা ব্ৰত= হবিছ/হৱিষ্য

৪২০। দহ হাজাৰ কোটি= নিখৰ্ব

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৪২১। কথা ক’ব নোৱাৰা = অঁকৰা 

৪২২। কামনা বা উদ্দেশ্য নথকা = অকামী 

৪২৩। যাক ভাগ কৰা হোৱা নাই = অখণ্ডিত 

৪২৪। যি খোৱাৰ অযোগ্য = অখাদ্য 

৪২৫। মানুহে নখন্দাকৈ স্বাভাবিকভাৱে হোৱা জলাশয় = অখাত 

৪২৬। সন্মুখত ভেটা দি অহা-যোৱা কৰা কাৰ্য = অগা-ডেৱা 

৪২৭। অন্য উপায় নথকাত = অগত্যা 

৪২৮। যাব বা সোমাব নোৱাৰা = অগম্য 

৪২৯। ইন্দ্ৰিয়ই ঢুকি নোপোৱা বা বোধ কৰিব নোৱাৰা = অগোচৰ 

৪৩০। এটাৰ পিছত আন এটাকৈ = অগা-পিচা 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৪৩১। আগৰ অৱস্থাৰ সৈতে নিমিলা = অসমঞ্জস 

৪৩২। আন ঠাইলৈ নিব পৰা = অস্থাৱৰ 

৪৩৩। যাক চুব নোৱাৰি = অস্পৃশ্য 

৪৩৪। ভালকৈ দেখা নোপোৱা = অস্পষ্ট 

৪৩৫। অঙ্গ বা দেহৰ পৰা যাৰ জন্ম হয় = অঙ্গজ

৪৩৬। আগচি ধৰা কাৰ্য = আগ-ভেটা 

৪৩৭। জুয়ে ঘৰ বাৰী পুৰি কৰা দুৰ্ঘটনা = অগ্নিকাণ্ড 

৪৩৮। মৃতকৰ মুখত জুই দিওঁতা = অগ্নিদাতা 

৪৩৯। বৰ খঙাল মানুহ = অগ্নিশৰ্মা 

৪৪০। প্ৰথমে সম্ভেদ দিওঁতা = অগ্ৰদূত

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৪৪১। সন্তোষ নোপোৱা = অতৃপ্ত

৪৪২। আগতিয়াকে দিয়া সুবিধা = অগ্ৰধিকাৰ 

৪৪৩। বিন্ধা নথকা = অছিদ্ৰ

৪৪৪। আগতিয়াকে দিয়া = অগ্ৰিম 

৪৪৫। জ্ঞান বা বোধ নথকা = অচৈতন্য

৪৪৬। সদায় নঘটা ঘটনা = অঘটন 

৪৪৭। যাক কোনেও জয় কৰিব নোৱাৰে = অজয়

৪৪৮। অতি উচ্চ বা বিকট হাঁহি = অট্টহাস্য

৪৪৯। বিপুল আয়োজন = আড়ম্বৰ 

৪৫০। কোনো বস্তুৰ বৰ বেছি মাত্ৰা = অতিচাৰ

৪৫১। বৰ আদৰত ডাঙৰ হোৱা = আতোল-তোল 

৪৫২। জাতি নথকা বা হীন জাতিৰ মানুহ = অজাতি 

৪৫৩। ভিতৰুৱা বিবাদ = আন্তকলহ 

৪৫৪। লৰচৰ নকৰা = অচল 

৪৫৫। চলন শক্তি নথকা = অচলিত 

৪৫৬। যাৰ নাশ বা ক্ষয় নাই = অচ্যুত 

৪৫৭। ভিতৰে ভিতৰে বৈ থকা সোঁত = অন্ত:প্ৰৱাহ 

৪৫৮। সাগৰৰ মাজলৈ জোঙা হৈ আগবাঢ়ি যোৱা ভূ-ভাগ = অন্তৰীপ 

৪৫৯। পোচাকৰ তলত পিন্ধা কাপোৰ = অন্তৰ্বাস 

৪৫৯। যাৰ জন্ম নাই = অজ 

৪৬০। যাৰ মৃত্যু নাই = অমৰ 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৪৬১। পেটত ৰখা খং = আক্ৰোশ 

৪৬২। তলমূৰ কৰি থকা = অধোবদন 

৪৬৩। যাৰ দ্বিতীয় নাই = অদ্বিতীয় 

৪৬৪। ব’ব কাটিব নজনা = আকাজী ৷

৪৬৫। সম্ভ্ৰান্ত আহোম মহিলাক কৰা সম্বোধন = আই চু 

৪৬৬। বেয়া বাট = আওবাট 

৪৬৭। মুখস্থ কৰিবলৈ বাৰে বাৰে আবৃতি কৰা = আওৰা 

৪৬৮। নাঙলৰ সীৰলু = আঁওচ 

৪৬৯। কথা বা কামত নিজৰ মতৰপৰা কেতিয়াও 

৪৭০। লৰচৰ নকৰা = আঁকোৰ-গোজ 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৪৭১। যাৰ কোনো প্ৰতিদ্বন্দ্বী নাই = অপ্ৰতিদ্বন্দ্বী 

৪৭২। পানীৰ নামি গা ধোৱা কাৰ্য = অৱগাহন 

৪৭৩। বৰ বেছি যত্ন বা শ্ৰম কৰা কাৰ্য = অহোপুৰুষাৰ্থ 

৪৭৪। উপকাৰ স্বীকাৰ নকৰা কাৰ্য = অশলাগ 

৪৭৫। বলিয়াৰ দৰে কথাৰ লাগ-বান্ধ নথকা = অহৌবলীয়া

৪৭৬। যাক বধ কৰিব নোৱাৰি = অবধ্য 

৪৭৭। নিজ ইচ্ছামতে চলা লোক = অভং 

৪৭৮। প্ৰেমিক-প্ৰেমিকাৰ গুপ্ত স্থানলৈ গমন = অভিসাৰ

৪৭৯। কাপোৰৰ আগ = আঁচল ৷

৪৮০। বস-বাস কৰি থকা লোক = অধিবাসী 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৪৮১। ঘৰৰ ভিতৰ ভাগ = অন্তপুৰ ৷

৪৮২। মনৰ সকলো ভাব বুজি পাওঁতা = অন্তৰ্যামী 

৪৮৩। মৃতদেহ সৎকাৰ কৰা কাৰ্য = অন্তোষ্টিক্ৰিয়া 

৪৮৪। ফুল নধৰা উদ্ভিদ = অপুস্পক 

৪৮৫। সৰগৰ নাচনী = অপেস্বৰা, অপেস্বৰী 

৪৮৬। আইনৰ সহায়ত দখল কৰা কাৰ্য = অধিগ্ৰহণ 

৪৮৭। তললৈ যোৱা কাৰ্য = অধোগতি 

৪৮৮। যাৰ অভিজ্ঞতা নাই = অনভিজ্ঞ 

৪৮৯। আখৰ চিনি নোপোৱা লোক = অনক্ষৰ 

৪৯০। আলতীয়া বা আঠা থকা মাটি = আঠালতীয়া 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৪৯১। চকুৰে নমনা বস্তু ডাঙৰকৈ দেখুওৱা যন্ত্ৰ = অণুবীক্ষণ 

৪৯২। সীমাৰ বাহিৰলৈ যোৱা = অতিক্ৰম 

৪৯৩। নিয়মিত সীমা বা পৰিমানৰ বাহিৰ হোৱা = অতিপাত

৪৯৪। সন্তুষ্ট নোহোৱা = অতুষ্ট 

৪৯৫। যি বনত থাকে= বনৰীয়া

৪৯৬। যি মাটিৰ সাৰ নাই= অসাৰুৱা

৪৯৭। যি কাণেৰে নুশুনে= কলা

৪৯৮। একো নজনা = অজলা 

৪৯৯। যাক দমাব নোৱাৰি = অদমনীয়, অদম্য 

৫০০। যি দুটা চকুৰে নেদেখে= অন্ধ

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৫০১। বঢ়াই কোৱা কথা = অত্যুক্তি

৫০২। ডাঙৰ মাত বা গৰ্জন = আটাহ 

৫০৩। যাক তুলনা কৰিব নোৱাৰি= অতুলনীয়

৫০৪। কাপোৰত ফুল তুলিবলৈ ৰং দিয়া সূতা = আঁচু 

৫০৫। নিজকে লৈ কৰা অহংকাৰ = আত্ম গৌৰব, আত্মগৰ্ব 

৫০৬। যি পুৰি যায়= দাহ্য

৫০৭। জিভাৰ গুৰিত তালুৰ পৰা ওলমি থকা সৰু ৫০৮। জিভা = আলজিভা 

৫০৯। যাৰ বিৰুদ্ধে গোচৰ হয় = আচামী 

৫১০। আধা বয়স যোৱা = আদহীয়া 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৫১১। জমা হোৱা ধন = আমানত 

৫১২। যি বোকাত জন্মে= পঙ্কজ

৫১৩। চিকাৰ কৰা যাৰ কাম= চিকাৰী

৫১৪। এটা সন্তান হোৱাৰ পৰা আন এটা সন্তান হোৱা লৈকে সময় = আনজ 

৫১৫। বৰষুণ নোহোৱা বতৰ= খৰাং

৫১৬। বিপ্লৱ কৰে যি= বিপ্লৱী

৫১৭। ধাৰ্মিক আত্মা যাৰ= ধৰ্মাত্মা

৫১৮। বুধি আছে যাৰ= বুধিয়ক

৫১৯। ধৰ্ম প্ৰচাৰ কৰা লোকক= ধৰ্মপ্ৰচাৰক

৫২০। যাৰ দয়া নাই= নিৰ্দয়

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৫২১। যি গুৰুৱে ধৰ্মশিক্ষা দিয়ে= ধৰ্মগুৰু

৫২২। পৰম আত্মা আছে যাৰ= পৰমাত্মা

৫২৩। যি খেতি কৰে= খেতিয়ক

৫২৪। সন্তান জন্ম দিয়াৰ ক্ষমতা নথকা তিৰোতা = বাঁজী 

৫২৫। আনক খেতি কৰিবলৈ দিয়া মাটিৰ শস্যৰ আধা ভাগ = আধি 

৫২৬। মহান আত্মা আছে যাৰ= মহাত্মা

৫২৭। বিনয় গুণ থকা লোক= বিনয়ী

৫২৮। মানৱৰ প্ৰতি প্ৰেম থকা লোক= মানৱপ্ৰেণী

৫২৯। উৎপন্ন শস্যৰ আধা ভাগ দিয়াৰ চুক্তিত মাটিত খেতি কৰা মানুহ = আধিয়াৰ 

৫৩০। আছুতীয়াকৈ ৰখা কাৰ্য = আৰক্ষণ 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৫৩১। কোনো এটা ধৰ্ম অৱলম্মন কৰা লোক= ধৰ্মাৱলম্বী

৫৩২। যি বিধি সন্মত নহয়= অবৈধ

৫৩৩। বাঁহ-বেতৰ কাম কৰা লোক= বাঢ়ৈ

৫৩৪। কাঠৰ কাম কৰা লোক= কাঠ-মিস্ত্ৰী

চিত্ৰ আঁকোতা= চিত্ৰকৰ

৫৩৫। একে উদ্দেশ্যেৰে দল বান্ধি যোৱা মানুহ= সমদল

৫৩৬। যি কাম দোষজনক= দুষকৰ্ম, কুকৰ্ম

৫৩৭। মজিয়া, বেৰ আদিত অঁকা মাংগলিক চিত্ৰ = আলপনা 

৫৩৮। মানুহ মৰাৰ পিছত প্ৰথম শ্ৰাদ্ধ = আদ্যশ্ৰাদ্ধ 

৫৩৯। আধা নষ্ট হোৱা = আধলিকা 

৫৪০। নিজক আনৰ হাতত গতাই দিয়া = আত্ম-সমৰ্পণ 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৫৪১। তেজৰ সম্বন্ধ থকা = আত্মীয় 

৫৪২। অলপ আঠা যুক্ত = আলতীয়া 

৫৪৩। নিজক নিজে আঘাত কৰা = আত্মঘাত 

৫৪৪। স্বামীৰ সৰু ভাই= দেওৰ

৫৪৫। স্বামীৰ ভনীয়েক= ননদ

৫৪৬। নিজৰ সুখ-স্বাৰ্থ এৰি দিয়া = আত্ম-ত্যাগ 

৫৪৭। নখ বা কাঁইট আদিৰ পৰা হোৱা আঘাত = আঁচোৰ 

৫৪৮। যি অস্ত্ৰৰ মুখেৰে জুই ওলায় = আগ্নেয়াস্ত্ৰ 

৫৪৯। কিবা এটা পাবলৈ কৰা যত্ন বা ইচ্ছা = আগ্ৰহ 

৫৫০। আগেয়ে গম নোপোৱাকৈ = আচম্বিত 

এটা শব্দত প্ৰকাশ কৰা:

৫৫১। যিটো পূৰণ কৰিব নোৱাৰি= অপূৰণীয়

৫৫২। যিয়ে বিমান চলোয়= বৈমানিক

৫৫৩। যিয়ে জাহাজ চলায়= নাৱিক

৫৫৪। যাক দমন কৰিব নোৱাৰি= অদমনীয়

৫৫৫। ভৰিৰ কলাফুলৰ ঠিক ওপৰৰ জোৰা = আঠু 

৫৫৬। মিচিংসকলে ঘৰত বনোৱা মদ = আপং 

৫৫৭। যি আনক ঠগে= ঠগৰীয়া

৫৫৮। সন্তোষ লগোৱা কাৰ্য = আপ্যায়ন 

৫৫৯। আফুগছৰ আঠাৰ পৰা প্ৰস্তুত কৰা ৰাগিয়াল বস্তু = আফিং 

৫৬০। মহৰ কামোৰৰ পৰা ৰক্ষা পাবলৈ বিচনাৰ 

৫৬১।ওপৰত তৰি লোৱা কাপোৰৰ আৱৰণ = আঠুৱা